وقتی می رفتی ...

وقتی که دست می کنی توی موهایم - بماند چه رنگی است - غرق لذت می شوم . یک طورهایی می شود گفت که شیفته ی این کارت هستم . چه طور بگویم ، انگار از وقتی می آیم پیشت تا لحظه ای که از هم جدا بشویم همه اش منتظر این هستم که بی هیچ حرف پیش دستت را بکنی لای این خرمن آشفته و باهاشان بازی کنی و من بشوم فقط متعلق به تو .

من خسته ی خسته ام از این بیماری لاعلاجی که بر تنمان افتاده و تو آرام آرامی در کنارم . دستت را آرام دورم حلقه می کنی و مرا به خود می چسبانی و من انگار خالی می شوم از هر چه هستم . در آن لحظه ها ، فقط تو هستی که با منی .

*****

آه که چقدر دلم تنگ شده برای تجربه ی دوباره ی همه ی چیزهای خوبی که با تو داشتم ، هر چند که چندان دلتنگ رفتنت نیستم . اگر بودم ، شاید هیچ گاه خودم تو را نمی فرستادم به آن بلند دور دست .

اما دلم سوخته ی این است که وقتی می رفتی ...

توضیح:

۱. موجود زنده خاطر نشان کرد که نظرات خصوصی برای ایشون ارسال می شه و به دست من نمی رسه.

۲. این مطلب من هیچ ارتباطی به هیچ کدوم از مطالب ایشون نداره.