همهٔ من‌ها

هیچ‌کس، مثل ما نبود. هیچ‌کس، آن‌طور که تو هستی، آن‌طور که من هستم، هم‌جنس ما نبود.

هیچ‌کسِ هیچ‌کس که نه، شاید بودند بعضی‌ها، که من نبودند. شاید بودند بعضی‌ها که با ما هم حاضر بودند نانی به آب بزنند و لبی تر کنند. شاید، ولی شاید، هیچ‌وقت برای من و تو، کس نشد.

هیچ‌کس، هرگز با ما نبود. هیچ‌وقتِ هیچ‌وقت که نه، شاید گاهی اوقات، سری سایه‌ای از سرمان می‌گذراند و لبی لب‌خندی نثارمان می‌کرد. ولی شایدها، برای من و تو، هرگز وقت نشد.

شاید، هرگز هیچ‌کس مثل ما نشود ... شاید.