دعوت شدم به نمایشگاه عکس‌های کودکان افغان. برایم جالب بود که چرایی‌اش را بدانم؟ هدف از این نمایشگاه این است که «همه ببینند حتّی کودکان افغان هم اگر دوربین در دست بگیرند می‌توانند زیبایی‌ها را آن‌طور که ما می‌بینیم ببینند».
آیا این هدف، خود فی‌نفسه نشان از نوعی نگرش تبعیض‌آمیز ندارد؟ آیا اصلاً طرح این سؤال که «کودکان افغان اگر دوربین در دست بگیرند آیا زیبایی‌ها را همان‌طور ترسیم می‌کنند که ما می‌کنیم؟» از بدو وجود اشتباه نیست؟ آیا اگر هدف واقعاً آن است که تفاوت‌ها را محو کنیم و آدم‌ها را -- فارغ از مبدأ -- با هم دوست و متّحد کنیم، بهتر نیست چنین سؤال‌هایی از اساس از ذهن ما پاک شوند؟
آرزومندم که کودکم را طوری تربیّت کنم که وقتی آدمی را دید، رنگ پوستش را نبیند، مذهبش را نبیند، کشیدگی چشم‌ها، لهجه‌اش، ... را نبیند.
انسانی را ببیند که در مقابل او قرار گرفته.
یعنی واقعا نوشته بودند هدفشون اینه ؟ با ذکر " حتی " ؟
ولی واقعا اگه این جمله رو ننوشته باشند من از نمایشگاه این هدفو برداشت نمیکنم.برداشت میکنم که همه توانایی های بچه های افغانو ببینند و هنرشون رو .چیزی که سالهاست زیر آتش تعصب و جنگ ، مدفون شده ، یا سرکوب شده یا رشد نکرده.یا بوده و به دنیا نشون داده نشده.
این گفته‌ی مسؤول برگزاری بود ...
من البتّه فکر نمیکنم این واقعاً با چنین دیدی طرح شده و فکر کنم قصد بدی نبوده پشتش، حتّی اگر این قصد فقط این بوده که برگزارکننده‌ها و شرکت‌کننده‌ها احساس کنند که چه آدم‌های بزرگ‌منش و خوبی هستند و دارند کاری می‌کنند برای دنیا.
اوه !حتی اگر هم ، هدف ِ خود برتر بینانه ای پشتش بوده خوشبختانه هدف های دیگه ای رو تماشاکنندگان برداشت خواهند کرد . ان شاءالله :)
ان شاء الله :)
سلام.
سلام :)