تا حالا شده که در سکوت محض کنار یکی از دوستاتون راه برید و فقط «حضور» داشته باشید؟ منظورم این نیست که فکرتون برای خودش یه جای دیگه باشه ها، نه، در کنارش باشید، با قدم‌هاش همراهی کنید و فقط فقط باشید.
از این سکوتا تا حالا تجربه کردین؟
شده که فقط با لبخند دوستتون کلّی معنا رو بفهمید؟ یا کلّی حرفا رو فقط در قالب یه لبخند بهش بگید؟ گاهی اوقات همین یه لبخند از یه دوست کافیه که برای کلّی وقت انرژی بگیری و شارژ بشی. به قول یه دوستی لبخند شاید تنها ژست بدن آدم باشه که همهٔ دنیا می‌فهمنش. انرژی زیادی هم نمی‌خواد انجامش.
البتّه به قول همون دوستم، لبخند زدن گاهی هم مسؤولیّت به همراهش داره. گاهی با یه لبخند می‌تونی اعتمادی ایجاد کنی که بعداً شاید برات بار زیادی به همراه داشته باشه.
البتّه متأسّفانه الآن مطالب دوستم موجود نیست که بهش لینک بدم، ولی خب، همینا رو از حرفاش یادم مونده.
به نظر من، هیچ کاری با ارزش‌تر و لذّت‌بخش‌تر از این نیست که با یه لبخند دل دوستت رو شاد کنی یا بهش انرژی بدی یا خودت ازش انرژی بگیری. یا حتّی کاری بکنی که باعث بشه بخنده.
در کل، لبخند را دوست می‌داریم :)
البتّه دوستانی هم دارم که نمی‌دونم چرا وقتی از این شکلکا براشون در چت می‌زنم، حس می‌کنن ناراحتی‌ای چیزی هست! نیدونم!
(نوشته شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۸)
وقتی این پستو خوندم ..هی این شکلی شدم
:) خوشحالم
:)
آره شده... هم خودم از لبخند دوستم انرژی گرفتم و هم دوستام (و تازگی دانش آموزام) از یه لبخندی که؛ وقتی بهم نگاه می کنن؛ تو صورتشون می زنم آرامش می گیرن.
اینکه من از لبخند دیگران (مخصوصا بچه های معصومی که تو خیابون می بینم) آرامش می گیرم یه نکته ی طبیعیه برام. ولی اینکه دیگران از لبخندهای منی که اینقدر بازیگوش و شرورم آرامش می گیرن خیلی برام عجیبه.
همیشه با این تضاد حال می کنم. :دی
وقتی شکلک :) رو می زنین؛ به نظرم یه لبخند موقرانه و جدی میاد. نه اینکه ناراحت باشین. ولی شادی خالص هم نیست. ولی :دی یه شادی خالص و شیطنت آمیز رو نشون میده و برای من آرامش بخش تره. :دی
هوم، اینم دلیل جالبی بود برای :)
ولی من هنوزم دوستش دارم
ما هم دوست داریمش:) به گفته دوستان ما جزء آن دسته افرادی هستیم که همواره لبخند به لب داریم حتی در مواقع ناراحتی و به این دلیل است که نمیخواهیم ناراحتیمان به دیگران سرایت کند. و در مواقع ناراحتیمان جز چند دوست معدود متوجه نخواهند شد.
معمولا دوستی اگر خیلی ناراحت باشد و نخواهد در آن لحظه با ما بصحبتد جز بودن در کنارش با لبخند روی لبهایمان کاری نمیکنیم و اکثرا بعد از ارام شدنش مورد درد و دل قرار میگیریم اما کمتر دوستی با ما اینگونه بوده معمولا آنقدر پاپی میشوند که کلافه‌ام میکنند.
به هر حال ما دوستش داریم. تا حدی که معمولا در آینه هم که به خودم نگاه میکنم ناخودآگاه لبخند میزنیم!!! :دی
ایول. من دیگه تو آینه به خودم لبخند نمی‌زنم :دی
هوم، این پاپی شدن بدجوری می‌تونه اعصاب‌خوردکن باشه.
لبخند چیه دیگه بابا.همش موج منفی میده به آدم!
مثل من همیشه جدی و خشک و اخمو باش
بعد میبینی همه از ترسشون یک لبخند بهت میزنن اونوقت تو ذوق میکنی!
دانیال قدرت خان!
=))
دانیال قدرت خان تا جایی که من یادمه شما همیشه نیشات باز بوده :دی
بله، شما جدّی نگیرید.
قدم زدن آروم رو تجربه کردم اما کسی که به یه لبخند خواستم خیلی چیزهای بهش بگم یا با یه بغض هیچوقت معنی این چیزهارو نفهمیده و حتما باید کاملا براش همه چیزو توضیح بدی
عجب. خب براش یه دورهٔ لبخنددرک‌کنی بذار که شاید بفهمه. ولی اصولاً افراد نمی‌گیرن منظور آدمو.
من با تیکه آخر نظر زرایر خانم ، موافقم شدید.
:)
نمیدونستم قانون جنگل رو میلاد به زبون خودش ، جدیدا نوشته ...
این دوستتون چرا انقده حرف مفت زیاد زده؟
:دی
شده و این کار خیلی بهم آرامش می ده ، ولی حیف که گاهی دوستانی از لبخند آدم برداشت دیگه ای می کنن.
واقعاً که حیف ...
خنده خوبه
آری.
ای بابا بزارین جوهر نظرم خشک بشه! بعد پته ی مارو بریزین رو آب:دی
ولی آره خنده خیلی خوب است(چیکار کنم خب لو دادن منو )
میگم جریانه این شماره هایی که کنار این پست های اخیرت زدی چیه؟
آدم یاده این مسابقه ها و برنامه های تلویزیونی میفته:))
دانیال بی قدرت جان!
دیگه دستت رو شده داداش! :دی
اون شکلک غم داره..به من چه!
خیلییی شده ..خییییییییییییییییییییییییییییلی!
:دی
ایهیم زیاد شده از این کارا بکنم.
رو استفاده کنم. مثل کاکا میگه براش پره غمه !!
منهم یه دوستی دارم که مدتیه حضورش کم شده. عسل
ممنوع کرده این
هوم، چه جالب!
آنقدر لبخند به لب بودم که آشنایان قیافه ی ساکنم را خشن و پکر میپندارند!!
عجب! حالا من عوضش دوستان همیشه بهم گیر می‌دن می‌گن چرا اینقدر می‌خندی!!
این حس رو زیاد به دیگران دادم...
ولی عمیق ترین حسم رو فقط به یک نفر هدیه کردم..کسی که همیشه بهترین دوستش بودم...
و از اینکه بهش لبخند رو هدیه می دو شاد می شدم...
:)
دانیال بی قدرت جان:
>D:<
:دی