شازده کوچولو (۲۱)

This is, to me, the loveliest and saddest landscape in the world. It is the same as that on the preceding page, but I have drawn it again to impress it on your memory. It is here that the little prince appeared on Earth, and disappeared.
Look at it carefully so that you will be sure to recognise it in case you travel some day to the African desert. And, if you should come upon this spot, please do not hurry on. Wait for a time, exactly under the star. Then, if a little man appears who laughs, who has golden hair and who refuses to answer questions, you will know who he is. If this should happen, please comfort me. Send me word that he has come back.

ترجمه:

برای من، این قشنگ‌ترین و غم‌انگیزترین منظرهٔ دنیاست. این همان منظرهٔ صفحهٔ قبلی‌ست، امّا تصمیم گرفتم دوباره نقاشی‌اش کنم تا در خاطرتان حک شود. درست همین‌جا بود که شازده کوچولو بر زمین فرود آمد، و سپس از همین‌جا ناپدید شد.
با دقّت به آن نگاه کنید، تا اگر روزی به این کویر آفریقایی سفر کردید حتما آن را به خاطر بیاورید. و اگر به این‌جا آمدید، لطفا کمی صبر کنید. چند لحظه‌ای درنگ کنید، درست زیر همان ستاره. بعد، اگر مرد کوچکی مقابلٰ‌تان درآمد که می‌خندید، موهای طلایی داشت ... و جواب سؤالاتتان را نمی‌داد، خواهید دانست که او کیست. اگر چنین اتفاقی افتاد، لطفا نگذارید همین‌طور غمگین بمانم. خبرش را به گوش من هم برسانید.

خداحافظ شازده کوچولو!